vrijdag 23 februari 2018

De buurvrouw - deel 3

RGB Free, by mzacha
Nieuwste van de wetenschap

Twee dagen nadat ik met gevaar voor eigen leven bij mijn gehandicapte buurvrouw op visite was geweest, kon ik er alweer om lachen.

  'Ze was eigenlijk heel aardig', verzekerde ik het meisje tegenover me. 'Ik had me zorgen gemaakt om niets.'

  Het meisje tegenover me heette Elisabeth, ze had een paar maanden eerder met haar rolkoffer op het centraal station over mijn voeten gereden terwijl ik bij de HEMA stond te wachten op een broodje warme worst met mosterd. We hadden nummers uitgewisseld, zo nu en dan ge-appt, en toen ze vertelde dat ze voor haar werk weer in Den Bosch moest zijn, hadden we afgesproken wat te drinken in café de Boulevard.

   'Zo zie je maar', zei Elisabeth. 'Je kan mensen nooit op hun uiterlijk beoordelen. Weet je toevallig ook hoe gehandicapt ze precies is? En of ze last heeft van spasmen?'

  Elisabeth klokte geroutineerd de ene witte wijn na de andere achterover. Voor iemand die mensen niet op hun uiterlijk wenste te beoordelen, zat ze zelf behoorlijk strak in het mantelpak.

  'Geen idee', zei ik. 'Maar volgens mij is ze behoorlijk gehandicapt.'

  Elisabeth dook onder ons tafeltje haar rolkoffer in. Een halve minuut zag ik alleen maar haar geblondeerde kruin driftig heen en weer bewegen, toen kwam ze met een triomfantelijke blik weer boven. 

  'Floxotimine', riep ze. Het was zo'n moment in een café waarin een muzieknummer net is afgelopen en alle gesprekken toevallig juist stilgevallen zijn, zodat het halve café zijn hoofd onwillekeurig naar Elisabeth draaide die een blauwe doos in de lucht hield alsof ze de zegen over het café uit ging spreken.

  'Spuiten', vervolgde Elisabeth wat zachter, terwijl ze het doosje tussen de lege glazen plaatste.

  'Het nieuwste van de wetenschap. Mensen met een beschadigd ruggenmerg hebben vaak last van onwillekeurige spiertrekkingen. Vaak verergeren de spasmen met de jaren, waardoor de pijn, het ongemak en de problemen met bewegen en staan toenemen. Floxotimine is een gemodificeerd botuline toxine. Een kleine injectie in de aangedane spier verlicht onmiddellijk de symptomen.'

  Gedurende haar toespraak had ze haar ogen geen moment van de mijne losgemaakt, het leek alsof ze licht was gaan geven, de rest van het café verdween in een vage duisternis en ik herinnerde me ineens weer waarom ze bij de HEMA zoveel indruk op me had gemaakt.

  'Dat klinkt goed', mompelde ik. 'Maar ik kan zo'n spuit toch niet zomaar aan mijn buurvrouw geven? Moet een arts dat niet voorschrijven?'

  'Het is echt heel goed spul', verzekerde Elisabeth me. 'Ik ga hier al een jaar de ziekenhuizen mee af. Vanochtend heb ik nog vier dozen in het Jeroen Bosch Ziekenhuis weggezet. Iedereen is dolenthousiast. Je buurvrouw kan beginnen met een klein spuitje in de aangedane spier. Het zou me ontzettend helpen als ze floxotimine ging gebruiken. Een real-life casus zou onze marketingcampagne echt een boost geven.'

  Ze glimlachte naar me zoals ze de hele avond nog niet naar me geglimlacht had en stopte de doos met spuiten in een plastic zakje met het logo van een farmaceutisch bedrijf.

  'Ik geloof in je', zei ze, terwijl ze de zak over tafel naar me toe schoof.