Eikenboom

RGB Free, by vivekchugh

Vandaag opende de Volkskrant met een behoorlijk degelijke reportage over de opkomst van extreem-rechts. Ik had persoonlijk nog nooit van 'Erkenbrand' gehoord, maar de beschrijving van dit extremistische clubje komt redelijk geloofwaardig over.
  Zo mag je bijvoorbeeld geen lid worden als je een donkere vriendin hebt, en bestaat een van de hoogtepunten van het lidmaatschap uit het drinken van speciaal bier rond een eikenboom.
  Eigenlijk is het enige wat in de reportage ontbreekt, een kritische blik op de rol van de Volkskrant zelf bij het aanwakkeren van dit soort sentimenten.

 Want wat gebeurt er als je verder bladert?

 Dan kom je terecht bij een artikel met een titel die je vijf jaar geleden nog onmiddellijk als satire had ingeschat: 'Hoe voed ik mijn witte kind op?'

  De strekking van dit absurde staaltje progressieve zelfhaat, is dat blanke baby's per definitie een soort Hitlertjes in de dop zijn, bij wie alleen met draconische maatregelen het inherente racisme de kop valt in te drukken.
  Met stijgende verbazing las ik het van wroeging en zelfbeschuldigingen aan elkaar hangende broddelstukje van een 'witte ouder', die, ze kan er zelf ook niks aan doen, een dochter heeft met 'blond haar en een lichte huid.'
  Ja, blond haar en een lichte huid, dan weet je het wel: de treinen naar het oosten kunnen alvast worden aangezwengeld.
 Na vijf pagina's van deze blank-progressieve zelfkastijding door te hebben geworsteld, begon ik ineens erg te verlangen naar een lekker gekoeld speciaal biertje, bij voorkeur genuttigd onder een eikenboom.